Οι Κήποι του Πασά, που βρίσκονται πολύ κοντά στην επιβλητική εκκλησία του Απόστολου Παύλου, είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μυστικά σημεία της Θεσσαλονίκης, που πρέπει οπωσδήποτε να εξερευνήσουμε.

Εδώ, αφού φτάσουμε ανηφορίζοντας προς τα Κάστρα, δίπλα από την Ευαγγελίστρια, θα ανακαλύψουμε ένα πάρκο διαφορετικό από τα άλλα, έναν μικρόκοσμο που θα μπορούσε να έχει ξεπηδήσει από τις σελίδες κάποιου βιβλίου φαντασίας, μία καταπράσινη όαση με πεύκα και φυσικά με τις περίφημες παράξενες πέτρινες κατασκευές, αρχιτεκτονικού στυλ που θυμίζει πολύ τον διάσημο Ισπανό αρχιτέκτονα Γκαουντί και συγκεκριμένα το σχεδιασμένο από εκείνον πάρκο Γκουέλ στη Βαρκελώνη.

Οι περίφημοι κήποι είναι γνωστοί αλλιώς και ως «Δρακόσπιτα» ή «Άντρο των Δερβίσηδων» και η ιστορία τους κρατά από τα χρόνια της Οθωμανικής κατοχής στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Για την ακρίβεια, σύμφωνα και με την επιγραφή που υπάρχει εκεί, χτίστηκαν το 1904, πιθανόν για να κοσμήσουν τη βόρεια πλευρά του νοσοκομείου του Αγίου Δημητρίου.

Αν έχουμε έρθει με αυτοκίνητο, θα το αφήσουμε στο πάρκινγκ και θα περιπλανηθούμε στον χώρο, που σίγουρα κρύβει αρκετές εκπλήξεις. Σε μία έκταση 1000 τ.μ. θα συναντήσουμε μια μικροσκοπική πολιτεία που θα μπορούσε να κατοικείται από ξωτικά ή εξωγήινους, θα δούμε ένα περίτεχνο σιντριβάνι να περιβάλλεται από μία σήραγγα, η οποία δεν οδηγεί πουθενά, μια στέρνα, μια χαμηλή πύλη που βγάζει σε υπόγειο, ένα υπερυψωμένο καθιστικό, αλλά και κτίρια μικρού μεγέθους με κλίμακες και δρομάκια σε διαφορετικά επίπεδα.

Αν κουραστούμε από την περιπλάνηση, θα αράξουμε σε ένα παγκάκι ή θα απολαύσουμε τη θέα στην πόλη, αλλά και στη θάλασσα του Θερμαϊκού. Στα δεξιά μας θα αγναντέψουμε τα ανατολικά βυζαντινά τείχη, ένα κομμάτι της Άνω Πόλης και τον οθωμανικό Πύργο του Τριγωνίου.

Όσον αφορά στα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των κτισμάτων, εκτός από την ακατέργαστη πέτρα, επιλέχθηκαν σιδηροδοκοί και σιδερόβεργες για στήριξη, καθώς και τούβλα και κεραμίδια. Στα τελευταία, διακρίνεται η φίρμα της κεραμοποιίας «Fratelli Allatini».

Ο τόπος αυτός θα μας εξάψει ακόμη περισσότερο την περιέργεια και την επιθυμία να τον γνωρίσουμε, γιατί είναι τυλιγμένος από ένα μυστήριο. Υπάρχουν πολλοί μύθοι, δοξασίες και θρύλοι που ψιθυρίζονται γύρω από τους Κήπους του Πασά. Μία από τις πιο ξακουστές ιστορίες είναι πως τα περίεργα σύμβολα στα πέτρινα σπιτάκια δείχνουν πως το μέρος αυτό αποτέλεσε σημείο συνάντησης για τους Οθωμανούς Τέκτονες από τον κύκλο του Σεϊφουλάχ Πασά, στον οποίο και αναφέρεται το όνομα των κήπων. Άλλοι πάλι λένε πως οι πέτρες που έχουν χρησιμοποιηθεί ήταν όλες χτυπημένες από κεραυνό και πολλοί μιλούν για υπόγειες στοές που ξεκινούσαν από το κέντρο της Θεσσαλονίκης και κατέληγαν εδώ.

Κάποιοι μάλιστα, λόγω της αύρας και της ιδιαιτερότητάς της, θεωρούν την τοποθεσία ακόμη και «καταραμένη». Συγκεκριμένα, από κάποιους ντόπιους πιστεύεται πως στους κήπους γίνονταν αποκρυφιστικές τελετές, ενώ έχουν ακουστεί φήμες μέχρι και για… ανθρωποθυσίες! Το πιο εντυπωσιακό από όλα είναι ένας μύθος σχετικά με την «Οδό Μαύρης Πέτρας», που φτάνει σε αδιέξοδο και για έναν χαμένο δρόμο, που εμφανίζεται εκεί κάθε 3 μέρες στις 12 τα μεσάνυχτα και βέβαια είναι άγνωστο το πού οδηγεί…

Αλήθεια ή ψέματα, δεν έχει τόση σημασία. Σημασία έχει ότι στους Κήπους του Πασά, παράλληλα με τη βόλτα μας σε έναν χώρο πρασίνου και την αποφόρτιση από τους γρήγορους ρυθμούς της πόλης, θα έχουμε και μία μοναδική εμπειρία, μιας και θα αναρωτηθούμε για όλα αυτά που λέγονται, θα αναζητήσουμε, θα παρατηρήσουμε, θα γυρίσουμε πίσω στον χρόνο!