Κοντά στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, που είναι το ευρύτερα γνωστό όνομα που έχει ο Ναός του Ολυμπίου Διός, θα νιώσουμε ότι γυρνάμε στο παρελθόν, στην αρχαία Αθήνα, με τα εντυπωσιακά μαρμάρινα μνημεία και τη μεγάλη ιστορία, που έχει ταξιδέψει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη αυτού του κόσμου.
Θα θαυμάσουμε όσους από τους κίονες κορινθιακού ρυθμού έχουν απομείνει από τον ναό και θα συνομιλήσουμε νοερά με τους Στυλίτες, τον Αδριανό και τον θεό Δία, στον οποίο φυσικά ήταν αφιερωμένο και το εν λόγω μνημείο.
Έναν από τους σημαντικότερους αρχαίους ναούς στο κέντρο της Αθήνας,
θα συναντήσουμε στον δρόμο μας προς Σύνταγμα. Είναι ο εντυπωσιακός Ναός του
Ολυμπίου Διός, που αλλιώς λέγεται Ολυμπιείο, αλλά με επικρατέστερη φυσικά
την ονομασία Στύλοι του Ολυμπίου Διός.
Αξίζει να μάθουμε την ιστορία του, ξεκινώντας από την
κατασκευή του, που άρχισε μεν τον 6ο αιώνα π.Χ., όμως δεν
ολοκληρώθηκε παρά στα χρόνια του Αδριανού, μεγάλου ευεργέτη της Αθήνας, κατά τον
2ο αιώνα μ.Χ. Προς τιμήν του, μάλιστα, είχε χτιστεί και η πύλη που
βρίσκεται δίπλα στους στύλους και φέρει και το όνομά του (Πύλη του Αδριανού).
Συγκεκριμένα, πολλοί πίστευαν ότι τα θεμέλια του πρώτου ναού
στον αρχαιολογικό χώρο είχε βάλει ο τύραννος Πεισίστρατος το 515 π.Χ. και πως η
κατασκευή σταμάτησε είτε επειδή ο γιός του εκδιώχθηκε από την πόλη, είτε επειδή
ο Πεισίστρατος απεβίωσε, που είναι και η πιο πιθανή εκδοχή.
Θα επισκεφτούμε τον Ναό του Ολυμπίου Διός, έχοντας στον νου μας
ότι επισκεπτόμαστε τον ναό, ο οποίος κατά τους Ελληνιστικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους,
υπήρξε ο μεγαλύτερος της αρχαίας Ελλάδας!
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, θα μάθουμε πως σε μία παλιά φωτογραφία,
όπου απεικονίζεται το μνημείο, φαίνεται πάνω στους κίονές του να υπήρχε μία κατασκευή
σαν δωμάτιο, όπου λέγεται πως ζούσαν οι γνωστοί Στυλίτες, για να είναι πιο
κοντά στον Θεό! Σήμερα η κατασκευή αυτή δεν έχει σωθεί, με πολλούς, μάλιστα, να
έχουν αμφισβητήσει την ύπαρξή της και να μιλούν για photoshop.
Για να τοποθετηθούμε στον αττικό χάρτη, αν είμαστε ήδη στον
χώρο του ναού, βρισκόμαστε στα νοτιοανατολικά του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης, έχουμε
έρθει από Συγγρού ή από Κέντρο και πολύ κοντά μας είναι το Κουκάκι και η πανέμορφη
συνοικία της Πλάκας.
Ο Ναός του Ολυμπίου Διός κατασκευάστηκε από πεντελικό μάρμαρο,
υλικό από το οποίο έχει κατασκευαστεί και ο Παρθενώνας, καθώς και άλλα
σημαντικά μνημεία της αρχαίας Αθήνας. Ο ναός είχε 96 μέτρα μήκος στις άκρες του
και 40 μέτρα στις προσόψεις του, τη δυτική και την ανατολική, ενώ απαριθμούσε 104
κίονες κορινθιακού ρυθμού, ύψους 17 μέτρα έκαστος.
Δυστυχώς, μέχρι και σήμερα έχουν σταθεί όρθιοι μόνο 15 από
τους αρχικούς κίονές του. Μάλιστα, παρά το μεγάλο βάρος τους, ένας θυελλώδης
άνεμος έριξε έναν από τους κίονες το έτος 1852! Ο κίονας αυτός παρέμεινε από
τότε ακριβώς στο ίδιο σημείο.
Ο Αδριανός, ήταν που αφιέρωσε τον ναό στον Δία, αναγείροντας στον
χώρο και ένα πελώριο χρυσελεφάντινο άγαλμα προς τιμήν του. Τον ναό όμως κοσμούσαν
και άλλα γλυπτά, προτομές και αγάλματα, που δεν έχουν διασωθεί και εικάζεται
πως καταστράφηκαν μαζί με το μεγαλύτερο μέρος του ναού σε κάποιον μεγάλο σεισμό.
Είναι ενδιαφέρον να αναφέρουμε πως στο σημείο αυτό, στις 28
Ιουνίου του 2001, ο κορυφαίος Βαγγέλης Παπαθανασίου οργάνωσε τη χορωδιακή συμφωνία
Μυθωδία, στο πλαίσιο της αποστολής της NASA στον πλανήτη Άρη, γεγονός που
καλύφθηκε από διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα.
Μιλάμε για ένα εξαιρετικό αρχιτεκτονικό δημιούργημα, που τραβάει
το βλέμμα μας και επιβεβαιώνει το ταλέντο των αρχαίων Ελλήνων στην κατασκευή
μεγαλειωδών οικημάτων και μνημείων, αλλά και για έναν τόπο σχεδόν ιερό – όχι
μόνο για όσους πίστευαν στο δωδεκάθεο, αλλά και για όσους τιμούν μέχρι και τις μέρες
μας την ιερότητα του αρχαιοελληνικού πνεύματος.
Με μία ματιά στις κολόνες που μας ταξιδεύουν πίσω στην μεγάλη
ιστορίας της αρχαίας Ελλάδας, με τα βήματά μας να πατούν στα χώματα που πάτησαν
κάποιοι μεγάλοι αρχαίοι Έλληνες, νιώθουμε ότι έχουμε γίνει κομμάτι του αρχαίου
μύθου. Απαθανατίζοντας τις στιγμές με φωτογραφίες, θα θυμόμαστε για πάντα ότι
περπατήσαμε στα ερείπια του μεγαλύτερου αρχαιοελληνικού ναού!
Είσοδος ελεύθερη.
Ανοιχτός χώρος, ανοιχτά όλη μέρα/κάθε μέρα.