O Εθνικός Κήπος βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, λίγα μόλις μέτρα από τη στάση του μετρό στο Σύνταγμα, ενώ εκτείνεται προς τα νότια -όπου βρίσκεται και το Ζάππειο- απέναντι από το Παναθηναϊκό Στάδιο. Εδώ θα κάνουμε βόλτα ανάμεσα στο πράσινο και θα ξεφύγουμε από τη βουή της πόλης!

Είμαστε κοντά στο Παγκράτι και στο Κολωνάκι και ταυτόχρονα δίπλα από τη Βουλή των Ελλήνων σε έναν παράδεισο πρασίνου με μακραίωνη ιστορία, στο καμάρι της Αθήνας, που μαζί με τον κήπο του Ζαππείου Μεγάρου- το οποίο διαχωρίζεται τυπικά από τον Εθνικό Κήπο, αποτελώντας ωστόσο συνέχειά του- καλύπτει 284 στρέμματα γεμάτα με σπάνια είδη φυτών, δενδρύλλια και πτηνά.

Στον κήπο μπορούμε να μπούμε από επτά εισόδους. Από την κεντρική είσοδο στη Λεωφόρο Αμαλίας, όπου όσοι περνούν εδώ και χρόνια ξέρουν ότι θα βρουν συνήθως φρέσκα κουλούρια Θεσσαλονίκης από έναν μικροπωλητή, μία από τις πιο κεντρικές στάσεις για τρόλεϊ και περίπτερα για κάθε ανάγκη. Άλλες είσοδοι είναι αυτή στη Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας, τρείς στην οδό Ηρώδου Αττικού και δύο στο Ζάππειο πάρκο.

Εδώ θα περιπλανηθούμε με την οικογένεια, το αμόρε ή την παρέα μας, θα νιώσουμε ότι χανόμαστε σε μία μυστική πράσινη στοά που μας μεταφέρει σχεδόν σε μία άλλη διάσταση, σε μία Αθήνα που δεν φαντάζεται κανείς ότι υπάρχει. Ακριβώς δίπλα σε μερικούς από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της πόλης, υπάρχει μία όαση, που αποτελεί έναν πνεύμονα πρασίνου μέσα στο τσιμέντο του Κέντρου.

Θα μάθουμε ότι ο κήπος παλαιότερα, μέχρι και τη δεκαετία του ’30, λεγόταν βασιλικός ή και κήπος της Αμαλίας- ναι της συζύγου του Όθωνα- στην οποία και οφείλει την ύπαρξή του, όπως και την τότε φροντίδα του, αφού λέγεται πως ασχολούνταν καθημερινά η ίδια με αυτή. Μάλιστα, εκείνη ήταν που φύτεψε τις πανύψηλες χαρακτηριστικές πλέον ουασινγκτόνιες, τα δέντρα ύψους σχεδόν 25 μέτρων που κοσμούν την κεντρική πύλη της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας.

Βέβαια, εκτός από τη βασίλισσα, διάφοροι γεωπόνοι, βοτανολόγοι και κηποτέχνες από την Ευρώπη είχαν κατά καιρούς αναλάβει εργασίες στον κήπο, ενώ η οριοθέτησή του αρχικά έγινε το 1836 από τον αρχιτέκτονα των ανακτόρων, τον Φρίντριχ φον Γκέρτνερ.

Όσο για το πότε θα πάμε, έχουμε επιλογή γιατί ο Εθνικός Κήπος είναι ανοιχτός για το κοινό από την ανατολή έως τη δύση του ήλιου, ενώ αξίζει ακόμη να αναφέρουμε ότι έχει χαρακτηριστεί Ιστορικός Τόπος.

Προχωρώντας στα μονοπάτια του κήπου, θα χαθούμε στην ιστορία της Αθήνας, θα φανταστούμε ότι βυθιζόμαστε στην αίγλη του παρελθόντος, θα φέρουμε στον νου μας εικόνες με τους προγόνους μας με τις ρεντιγκότες και τα ημίψηλά τους, να περιδιαβαίνουν εδώ, ενώ ακόμη και σήμερα θα συναντήσουμε πολύ κόσμο, Αθηναίους και τουρίστες, που θέλουν να απολαύσουν την ηρεμία, την ομορφιά και την ενέργεια του κήπου στα διάφορα σημεία του.

Κι εμείς μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους, διαβάζοντας το βιβλίο μας σε ένα από τα παγκάκια, κάτω από τη σκιά που απλόχερα προσφέρουν οι ευκάλυπτοι, κάνοντας πικ-νικ στο γρασίδι ή ακόμη και τζόγκινγκ, μιας και η άθληση είναι μία από τις δραστηριότητες για τις οποίες είναι ιδανικός ο κήπος.

Στην κεντρική είσοδο, θα βρούμε το περίφημο ηλιακό ρολόι. Αποκλείεται να μην μπούμε στον πειρασμό να μαντέψουμε την ακριβή ώρα, χωρίς να κοιτάξουμε το κινητό ή το ρολόι μας, αφού αυτό που συμβαίνει εδώ είναι πως η σκιά του δείκτη, αναλόγως με τη θέση που έχει ο ήλιος, δείχνει και τη σχετική ώρα. Έτσι θα ταξιδέψουμε στο μακρινό παρελθόν, τότε που τόσο ο ίδιος ο χρόνος, όσο και οι διάφορες μέθοδοι μέτρησής του αποτελούσαν μία τελείως διαφορετική ιστορία.

Στο κατάφυτο αυτό στολίδι της Αθήνας ζουν 7000 δέντρα, 40.000 θάμνοι και διάφορα άλλα φυτά, πολλών ειδών και ποικιλιών. Τριγύρω θα αντικρίσουμε από κουτσουπιές, χαρουπιές και πικροδάφνες μέχρι πιο εξωτικά, όπως οι καζουαρίνες από την Αυστραλία και οι αείλανθοι από την Κίνα. Υπάρχουν, επίσης, και κάποια φυτά που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία αυτού του κήπου, όπως είναι οι αιωνόβιες άριες, τα κυπαρίσσια και οι κανάριοι φοίνικες.

Εκτός από το πράσινο, στον χώρο του κήπου θα βρούμε λίμνες με τις γνωστές πάπιες, που τάιζαν εδώ χρόνια οι επισκέπτες, μία εικόνα που έχει γίνει πλέον κλασική και έχει συνδεθεί απόλυτα με τον Εθνικό Κήπο. Όμως, για όσους από εμάς είμαστε πιο ιστορικοί τύποι, καιρός είναι να μάθουμε ότι κοντά στην είσοδο της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας θα συναντήσουμε ένα ρωμαϊκό μωσαϊκό δάπεδο που ανήκε σε μία έπαυλη, το οποίο έχει βρεθεί στις ανασκαφές του 19^ου αιώνα.

Από την Ηρώδου Αττικού, υπάρχει είσοδος για ένα παραδοσιακό καφενείο, ενώ στον κήπο θα βρούμε και ένα φυτώριο, που θεωρείται μάλιστα και το πρώτο θερμοκήπιο που λειτούργησε στην Ελλάδα, καθώς και μία παιδική βιβλιοθήκη.

Μέσα σε μία μητρόπολη, μία τόσο σπουδαία κοιτίδα πρασίνου είναι μεγάλο πράγμα, όμως εμείς εδώ δεν θα χαρούμε μόνο το φυσικό περιβάλλον αλλά θα έχουμε τη δυνατότητα να συλλογιστούμε τα παλιά τα χρόνια, την Αθήνα μιας άλλης εποχής, να εξερευνήσουμε τα βήματα των παλαιών Αθηναίων, αφού ο Εθνικός Κήπος κουβαλάει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδας, αλλά και των καθημερινών ιστοριών των προγόνων μας!

 

Είσοδος: Ελεύθερη

Ώρες Λειτουργίας: Από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου