Αυτό το… κορίτσι δεν είναι σαν τα άλλα. Έχει κλασική ομορφιά, γι΄ αυτό και την αποκαλούν Κορασίδα. Εκτός από το αρχαιοπρεπές της όνομα, φημίζεται για τα κατάλευκα βότσαλά της, τα κρυστάλλινα γαλανά νερά της και τον βυθό της, που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για τους λάτρεις των καταδύσεων. Είναι μία από τις πιο όμορφες αιγαιοπελαγίτικες παραλίες της Ελλάδας και θα τη συναντήσουμε σε περίπου 70 χιλιόμετρα νότια της Χαλκίδας, ακολουθώντας τον δρόμο προς νότια Εύβοια. Για την ακρίβεια, θα ξέρουμε ότι έχουμε φτάσει, όταν δούμε την πινακίδα για το χωριό Αχλαδερή, αφού θα έχουμε περάσει πρώτα το Αλιβέρι και τη διασταύρωση για Κάρυστο και λίγο πιο πέρα το Νεοχώρι.

 

Θα απολαύσουμε την άπλα της με την παρέα ή την οικογένεια, αφού είναι τόσο μεγάλη σε έκταση που σπάνια θα τη βρούμε γεμάτη από κόσμο. Αν τύχει βέβαια να έχει πολυκοσμία, η μεγαλύτερη δυσκολία μας θα είναι το παρκάρισμα του αυτοκινήτου μας (μόνιμο πρόβλημα ακόμη και στις εξοχές) και όχι τόσο το πού θα βάλουμε την πετσέτα μας. Θα πάρουμε μαζί μας ομπρέλα, γιατί δεν είναι οργανωμένη (κρατάει ακέραια τα φυσικά της κάλλη), οπότε αν δεν προλάβουμε τον ίσκιο κάποιου από τα λίγα ψηλά δέντρα που υπάρχουν εκεί, ο ήλιος θα μας ταλαιπωρήσει το μεγαλύτερο διάστημα της μέρας.

 

Οι πιο θαρραλέοι θα φορέσουμε τη μάσκα μας για να εξερευνήσουμε το θαυμαστό της κόσμο, αυτόν που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια, με τους διάσπαρτους βράχους σε μεγάλο βάθος. Θα πλατσουρίσουμε για περίπου δύο μέτρα και μετά θα κάνουμε τις βουτιές μας, με προσοχή φυσικά αφού βαθαίνει σχετικά απότομα. Το ιδανικό για να χαρούμε περισσότερο το κολύμπι είναι να πετύχουμε την παραλία χωρίς κύμα, εκτός αν είμαστε από τους πιο τολμηρούς ή από αυτούς που διασκεδάζουν με τους παφλασμούς στην ακρογιαλιά. Η αλήθεια είναι πως όταν δεν φυσάει, η Κορασίδα ηρεμεί και μας δείχνει καθαρά τα εκπληκτικά της χρώματα και την απόλυτη διαφάνεια του νερού της, μεταφέροντάς μας σε τοπία εξωτικά. Ένας μικρός παράδεισος, μόνο 2 ώρες από την Αθήνα.

 

Επειδή μετά από όλα αυτά, σίγουρα θα πεινάσουμε, όσοι δεν έχουμε πάρει κάτι από το σπίτι για κολατσιό, μπορούμε να προμηθευτούμε καφέ και σνακ από τα μαγαζιά πάνω από την παραλία. Βέβαια, έχουμε και την επιλογή να φάμε σε μία από τις ταβέρνες της περιοχής ό,τι τραβάει η όρεξή μας, από φρέσκο ψαράκι και θαλασσινούς μεζέδες μέχρι ψητά και μαγειρευτά. Αφού χωνέψουμε, μπορούμε να επιστρέψουμε στο δωμάτιό μας για ξεκούραση (ναι, υπάρχουν ενοικιαζόμενα εκεί κοντά για διανυκτέρευση, εκτός και αν κάποιος ανήκει στην κατηγορία του ελεύθερου κατασκηνωτή).

 

Να ζήσουμε για πάντα σε μία παραλία σαν την Κορασίδα (ή έστω κοντά της) θέλουμε, γίνεται;