Το Ναύπλιο ή Ανάπλι το έχουμε επισκεφτεί οι περισσότεροι πάνω από μία φορά -είτε για μονοήμερη, είτε για μεγαλύτερης διάρκειας εκδρομή- και αυτό, με τη σταθερή και αδιαπραγμάτευτη ομορφιά του, πάντα μας επιβεβαιώνει πως… καλά κάναμε και πάλι!

Βρίσκεται στα ανατολικά της Πελοποννήσου, στο νοτιοανατολικό άκρο του εύφορου Αργολικού κάμπου, δίπλα στον Αργολικό κόλπο, αποτελεί την πρωτεύουσα του νομού Αργολίδας και φυσικά την πρώτη πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους μέχρι και το 1833.

Η παλιά του πόλη είναι εντυπωσιακή, καθώς δεν είναι μόνο παραδοσιακή αλλά και πολύ καλοδιατηρημένη. Μοιάζει κάπως και με νησί, αφού είναι γεμάτη από υπέροχα χρωματιστά νεοκλασικά σπίτια και από σοκάκια και φροντισμένους πεζόδρομους με βουκαμβίλιες, μικρά μαγαζιά και ταβερνάκια.

Το εκλεκτό αστικό τοπίο του Ναυπλίου έρχονται να συμπληρώσουν τα κάστρα και οι μεγάλες αρχοντικές πλατείες. Έτσι με μία περιπλάνησή μας στην πανέμορφη αυτή πόλη, μπορούμε να ταξιδέψουμε στο παρελθόν, σε μια άλλη Ελλάδα, με χάρη και φινέτσα.

Αν θέλουμε να απολαύσουμε εκπληκτική θέα από ψηλά, θα ανέβουμε στο φρούριο – σήμα κατατεθέν του Ναυπλίου, στο χτισμένο μεταξύ 1711 και 1714 Παλαμήδι, με τα 857 σκαλιά (και όχι 999, όπως χρόνια νομίζαμε). Αν η εμπειρία της ανάβασής τους δεν μας ενθουσιάζει, αλλά αντιθέτως μας φαίνεται κουραστική, μπορούμε να πάμε ως εκεί και με αυτοκίνητο και απλώς να τα…κατέβουμε!

Εκτός από την κλασική φωτογραφία που θα βγάλουμε το Μπούρτζι από την -γεμάτη καφέ, εστιατόρια και κόσμο- παραλιακή της Μπουμπουλίνας, στο μικρό νησάκι όπου στέκει το διάσημο ενετικό κάστρο μπορούμε να φτάσουμε μέσα σε 5 λεπτά με μικρό αντίτιμο με το καραβάκι που κάνει αυτή τη διαδρομή. Αξίζει να μάθουμε πως οι άλλες του ονομασίες είναι Θαλασσόπυργος (για προφανείς λόγους) και Καστέλλι. Από εκεί θα αντικρίσουμε το λιμάνι αλλά και όλο το Ναύπλιο σαν καρτ ποστάλ.

Στην αντίπερα όχθη, και συγκεκριμένα στη βορειοδυτική πλευρά της Ακροναυπλιάς, θα βρούμε τον Προμαχώνα Πέντε Αδέλφια, που πήρε το όνομά του από τα 5 πανομοιότυπα κανόνια που υπήρχαν εκεί. Λέγεται πως από τον Προμαχώνα κάθε βράδυ άπλωναν μια βαριά αλυσίδα που έφτανε ως το Μπούρτζι, ώστε να φράζουν την είσοδο από τη θάλασσα. Γι’ αυτό τον λόγο και στο λιμάνι του Ναυπλίου είχε δοθεί το όνομα "Porto di Cadena" (cadena=αλυσίδα). Το σημείο είναι ό,τι πρέπει για να δούμε το ηλιοβασίλεμα πάνω από τον Αργολικό κόλπο.

Θα πρέπει οπωσδήποτε να αναζητήσουμε τον περιφερειακό πλακόστρωτο δρόμο της Αρβανιτιάς, που βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα, για να δούμε και τη άλλη πλευρά του Ναυπλίου. Θα κάνουμε αυτό τον γύρο, μία διαδρομή που αγκαλιάζει την πόλη, απολαμβάνοντας την ηρεμίας της φύσης, μακριά για λίγο από τη ζωντάνια του κέντρου και της παραλίας.

Όταν νιώσουμε την ανάγκη να επιστρέψουμε στον πολιτισμό, θα ψάξουμε την μεγαλόπρεπη πλατεία Συντάγματος, για να κάνουμε τη βόλτα μας έξω από το Αρχαιολογικό Μουσείο, την Πρώτη Βουλή των Ελλήνων (Βουλευτικό) ή το Τριανόν και να απολαύσουμε ελληνικό καφέ ή γλυκάκι σε ένα παραδοσιακό καφενείο.

Για φαγητό, μπορούμε να κατευθυνθούμε στα γραφικά στενά της παλιάς πόλης, που θα μας προσφέρουν πολλές επιλογές. Ιδίως αν είναι καλός ο καιρός θα μπορέσουμε να απολαύσουμε το γεύμα μας στα τραπεζάκια έξω ή αν διαλέξουμε σουβλάκι, να το φάμε σε ένα παγκάκι κοντά στον Φάρο.

Το φανταστικό παγωτό στο Ναύπλιο -από αγνό ντόπιο γάλα βεβαίως- είναι κάτι σαν κοινό μυστικό, ανεξαρτήτως εποχής. Με ένα χωνάκι στο χέρι, θα ανακαλύψουμε κουκλίστικες καφετέριες και καταστήματα με τουριστικά είδη και τοπικά προϊόντα.

Μερικά ακόμη που πρέπει να ξέρουμε για το Ναύπλιο είναι πως βγάζει από τα πιο νόστιμα ελληνικά εσπεριδοειδή, πως προσελκύει σημαντικό αριθμό σκαφών αναψυχής στο λιμάνι του και πως σε αυτό, λίγα μέτρα πιο πέρα από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, δολοφονήθηκε από τους αδελφούς Μαυρομιχάλη ο πρώτος κυβερνήτης του νέου ελληνικού κράτους, Ιωάννης Καποδίστριας.

Η απόδρασή μας σε αυτή την πόλη, που συνδυάζει το χτες με το σήμερα με έναν μοναδικό τρόπο, θα μας γυρίσει πολλά χρόνια πίσω στην ελληνική ιστορία και θα γεμίσει τα μάτια μας χρώμα και αξέχαστες εικόνες!