Όσοι από εμάς είμαστε παραδοσιακοί τύποι, ιδιαίτερα ρομαντικοί και μας αρέσουν τα παραμυθένια μέρη, θα αγαπήσουμε τρελά τη Μονεμβασιά! Η υπέροχη Καστροπολιτεία της Λακωνίας, το «Πέτρινο Καράβι» του Ρίτσου, όπως σε ποίημα είχε αποκαλέσει ο ίδιος της γενέτειρά του, είναι πράγματι το κάτι άλλο, οπότε η αλήθεια είναι πως όποιος την επισκέπτεται -ανεξαρτήτως στυλ και προτιμήσεων- κολλάει μαζί της για πάντα!

Το μικρό αυτό θαύμα μας περιμένει να το γνωρίσουμε από κοντά στη νοτιοανατολική Πελοπόννησο. Αν μιλάμε για την Παλιά Μεσαιωνική Πόλη, αυτή χωρίζεται στην Άνω, με τον ναό της Αγίας Σοφίας ή Παναγίας Οδηγήτριας και την εκπληκτικότερη θέα που έχει δει ανθρώπου μάτι και στην Κάτω με τα πετρόχτιστα σπίτια, τα καλντερίμια και την πλατεία με το κανόνι και την εκκλησία (εκκλησίες έχει πολλές ακόμη στην πόλη) και είναι ένα μικρό νησάκι που ενώνεται με την παραθαλάσσια νέα Μονεμβασιά και τον υπόλοιπο νομό μέσω ενός δρόμου, που αποτελεί και τον μόνο που οδηγεί εκεί. Αυτό ακριβώς σημαίνει και το όνομα «Μονεμβασιά», όπως εξηγείται ξεκάθαρα και στο «Χρονικό του Μορέως». «Μία έμβαση», δηλαδή «μία είσοδος». Προχωρώντας προς την Καστροπολιτεία, με τα πόδια ή το αμάξι, αντιλαμβανόμαστε πως μπαίνουμε σε έναν τελείως ξεχωριστό σύμπαν, βγαλμένο από μία άλλη εποχή, σαν να χανόμαστε στο χωροχρόνο. Η στενή λωρίδα γης μας πάει κατευθείαν και μόνο στον βράχο που πάνω του βρίσκεται το Κάστρο της Μονεμβασιάς. Η φυσική τοποθεσία της πόλης είναι λογικό να την είχε καταστήσει ιδανικό καταφύγιο την περίοδο των επιδρομών των βαρβάρων.

Αν πηγαίνουμε με αυτοκίνητο, αφού εξασφαλίσουμε το πάρκινγκ μας -δύσκολο κάπως βέβαια κι έτσι ίσως χρειαστεί να παρκάρουμε και κάπως μακριά, καθότι εδώ θα βρούμε επισκέπτες όλη την διάρκεια του έτους- ξεκινάμε αμέριμνοι και ομολογουμένως έκπληκτοι μία φανταστική διαδρομή σε γραφικά λιθόστρωτα στενά δρομάκια με χαριτωμένα μαγαζάκια για καφέ και κάποια άλλα που πουλάνε ντόπια προϊόντα, χειροποίητα κοσμήματα, ρούχα και υφαντά. Θα καθίσουμε να ξαποστάσουμε σε πολύχρωμα μαξιλάρια από κουρελού, θα δούμε γατούλες να τυλίγουν τις ουρές τους γύρω από γλάστρες με όμορφα λουλούδια.

Εδώ την τιμητική της έχει η πέτρα, είναι σχεδόν παντού. Άγρια και αγέρωχη συναντά πού και πού το γαλάζιο της θάλασσας. Όταν δεν βγάζουμε φωτογραφίες -κάτι που σίγουρα θα θέλουμε να κάνουμε συχνά, μιας και η ομορφιά είναι τόση που δεν θα ξέρουμε πώς να σταματήσουμε- μπορούμε να αράξουμε σε κάποιο πεζούλι ή να απολαύσουμε ντόπια εδέσματα και κρασάκι σε κάποια ταβέρνα.

Μετά από μία κουραστική ανάβαση στο πάνω μέρος του Κάστρου, στον Γουλά, εκεί που είναι και το ψηλότερο σημείο της πόλης, θα αποζημιωθούμε με πανοραμική θέα που κόβει την ανάσα. Στη Μονεμβασιά υπάρχουν πολλά φανταστικά σημεία από όπου θα έχουμε επίσης συναρπαστική θέα στη θάλασσα. Από το μπαλκόνι κάποιου πέτρινου πυργόσπιτου, που μπορεί να είναι ο ξενώνας μας ή κάποιο εστιατόριο ή μπαράκι.

Δίπλα στην είσοδο του Κάστρου, θα συναντήσουμε το σπίτι του ποιητή Γιάννη Ρίτσου, που έχει διατηρηθεί ως και σήμερα, απ’ έξω υπάρχει η προτομή του και φυσικά είναι ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του τόπου. Επίσης, με μία περιήγηση στην Κάτω Πόλη θα ανακαλύψουμε και άλλα ενδιαφέροντα κτίρια, ιστορικής σημασίας, μεταξύ των οποίων και ένα μουσουλμανικό τέμενος, που είναι διατηρητέο και χρονολογείται από τον μακρινό 16^ο αιώνα. Εδώ στεγάζεται η Αρχαιολογική Συλλογή του οικισμού.

Να έχουμε στον νου μας να αναζητήσουμε στα μενού ή να ρωτήσουμε για γκόγκες (χειροποίητα ζυμαρικά), που σερβίρονται με σάλτσα ντομάτας και τριμμένο τυράκι, για τσαΐτια (τηγανιτές πίτες με τυρί και μυρωδικά ή με χορταρικά) και τον περίφημο μπρούστουλα, μία τοπική πίτα με φύλλο, τραχανά, θρούμπι, σύγκλινο και μέλι.

Αν θέλουμε να νιώσουμε ήρωες σε μεσαιωνικό παραμύθι ή αν απλώς θα μας άρεσε να δειπνήσουμε στην οροφή ενός πύργου με τον ιππότη ή την πυργοδέσποινα της καρδιάς μας, τότε είμαστε στο σωστό μέρος!