Οι Ισπανοί έχουν κάθε λόγο να περηφανεύονται για την πρωτεύουσά τους - και όχι άδικα αφού στη Μαδρίτη δε λείπει τίποτα! Και για να ανακαλύψουμε την ταυτότητα της ισπανικής πρωτεύουσας επιβάλλεται να ξεκινήσουμε από τα μεγαλοπρεπή και επιβλητικά μουσεία της, εκεί που ξεδιπλώνεται η ιστορία και ο πολιτισμός. Πρώτη μας στάση λοιπόν είναι στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης Reina Sofia, το πολυπληθέστερο σε επισκεψιμότητα μουσείο της Μαδρίτης. Ένα κτίσμα 4 ορόφων που κρύβει μέσα του εκτεταμένες συλλογές μόνιμων και προσωρινών εκθέσεων με την πασίγνωστη Guernica του Πάμπλο Πικάσο και τα σουρεαλιστικά έργα του Σαλβαδόρ Νταλί να αποτελούν τον πιο σημαντικό πόλο έλξης των επισκεπτών.

Ο εσωτερικός καλλιτεχνικός πλούτος του Μουσείου del Prado είναι τόσο εντυπωσιακός όσο και το εξωτερικό του κέλυφος, καθιστώντας το αδύνατο να μην το επισκεφθούμε. Το συγκεκριμένο μουσείο αποτελεί σπίτι σε έργα διεθνώς διακεκριμένων γλυπτών και ζωγράφων όπως ο Γκόγια, ο Καραβάτζιο, ο Βελάθκεθ αλλά και ο δικός μας Δομήνικος Θεοτοκόπουλος – γνωστός και ως El Greco – με το τελευταίο έργο του «Η Προσκύνηση των Ποιμένων». Λιγότερο γνωστή αλλά εξίσου επιβλητική είναι και η πινακοθήκη Thyssen-Bornemisza στην οποία εκτίθενται εκθαμβωτικοί πίνακες του Ρενουάρ, του Ντεγκά και του Βαν Γκογκ. Βέβαια, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε μια επίσκεψη στο «αιωρούμενο» πολιτιστικό κέντρο CaixaForum με τον εντυπωσιακό κατακόρυφο κήπο του ή στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, ένα νεοκλασσικό κτίριο που ιδρύθηκε από την Ισαβέλλα Β’ και στεγάζει μοναδικά εκθέματα της Ιβηρικής Χερσονήσου από την προϊστορία έως και τον μεσαίωνα αλλά και ελληνικά, αραβικά, αιγυπτιακά και μεσανατολικά εκθέματα.

Αφού μάθαμε λοιπόν για το παρελθόν και την ιστορία που ορίζει την ισπανική πρωτεύουσα, ήρθε η ώρα να την περπατήσουμε. Όλα ξεκινάνε από την Plaza Mayor, το στολίδι της Μαδρίτης που όπως μαρτυρά το όνομά της αποτελεί την πιο κεντρική πλατεία της πόλης. Γύρω μας υπάρχουν όχι 10 ούτε 20 αλλά 237 μπαλκόνια με καλλιτεχνικές τοιχογραφίες ενώ στο κέντρο της στέκεται επιβλητικό το άγαλμα του Φιλίππου Γ’ πάνω στο άλογό του. Περπατώντας λίγα λεπτά φτάνουμε στο σημείο μηδέν. Όχι του κόσμου αλλά του οδικού δικτύου της Ισπανίας, την διάσημη Puerta del Sol με το γνωστό έθιμο των επισκπτών που αλλάζουν χρόνο σε αυτή την πλατεία να τρώνε 12 ρώγες σταφυλιού για τους 12 χτύπους της καμπάνας που σημαίνουν την έναρξη του νέου έτους.

Πολύ θα θέλαμε να ζήσουμε στο μεγαλύτερο ανάκτορο της Ευρώπης αλλά αφού δεν μπορούμε τουλάχιστον θα το επισκεφθούμε! Ο λόγος για τα Βασιλικά Ανάκτορα της Μαδρίτης, ένα μεγαλοπρεπές σύμβολο της πρωτεύουσας που διακρίνεται για την αριστοκρατική αρχιτεκτονική του. Φυσικά και η βασιλική οικογένεια της Ισπανίας δεν θα ικανοποιούταν με τίποτα λιγότερο από 3.418 δωμάτια τα οποία και καλούμαστε να περπατήσουμε (αν τα καταφέρουμε) αλλά και τους αρχοντικούς καταπράσινους κήπους Sabatini που είναι στολισμένοι με σιντριβάνια, μια λίμνη, και περίτεχνα αγάλματα Ισπανών βασιλέων. Ακριβώς δίπλα στέκεται επιβλητικός ο μεγαλοπρεπής Καθεδρικός Ναός της Αλμουδένα. Με πολλές μυτερές απολήξεις που θυμίζουν αγκάθια, ο ναός συνδυάζει αρμονικά το νεοκλασικό εξωτερικό με το νεο-γοτθικό στυλ στο εσωτερικό του.

Η πολυπολιτισμική καρδιά της Μαδρίτης χτυπά παντού! Περίτρανο παράδειγμα αποτελεί ο ξεχωριστός και αλλόκοτος Ναός του Debod, ένα πρότυπο της αρχαίας αιγυπτιακής αρχιτεκτονικής που μοιάζει σαν μουσειακό έκθεμα χωρίς μουσείο. Το παμπάλαιο αυτό κτίσμα που χρονολογείται από τον 2^ο αιώνα π.Χ. αποτέλεσε δώρο των Αιγυπτίων στους Ισπανούς και πλέον κοσμεί το Parque del Oeste. Ειδικά το ηλιοβασίλεμα, με τα νερά που το περιτριγυρίζουν να γίνονται χρυσαφί και τον ναό να καθρεφτίζεται μέσα τους, η εικόνα μιλάει από μόνη της…εμείς δεν περιγράφουμε άλλο!

Σε αυτή την πόλη, πετάμε στα σύννεφα! Η Μαδρίτη έχει φροντίσει να μας χαρίσει απολαυστικές εικόνες ακόμα και από τον ουρανό και κάπως έτσι – θέλοντας και μη – να την ερωτευτούμε ακόμα περισσότερο! Χάρη στο Teleférico de Madrid αφήνουμε πίσω μας τον Ναό του Debod, χαζεύουμε με πανοραμική θέα το κέντρο της Μαδρίτης, την μοναδική αρχιτεκτονική και τις κρυφές γειτονιές της πριν καταλήξουμε στο εντυπωσιακό Casa de Campo. Αυτό το πάρκο παρομοιάζεται με έναν μικρό παράδεισο στο κέντρο της Μαδρίτης, ιδανικό για περπάτημα, χαλάρωση κοντά στη λίμνη ή παιχνίδι με τις πάπιες που κολυμπούν εκεί. Μάλιστα, μπορούμε να νοικιάσουμε και καραβάκι για να διασχίσουμε τη λίμνη και να περιηγηθούμε στα αξιοθέατα του πάρκου εν πλω.

Μιας και πιάσαμε την κουβέντα για φύση, τι καλύτερο από ένα πικ-νικ στο πάρκο του Buen Retiro. Ανάμεσα σε λίμνες, μαγευτικούς κήπους και μοσχομυριστές τριανταφυλλιές ξεχνάμε για λίγο ότι βρισκόμαστε στην πρωτεύουσα της Ισπανίας. Πραγματικό κόσμημα του πάρκου αποτελεί και το Palacio de Cristal, ένα εντελώς γυάλινο παλάτι σαν από παραμύθι, ιδανικό για ινσταγκραμικές φωτογραφίες που εντυπωσιάζουν!

Για τους λάτρεις του ποδοσφαίρου, το Santiago Bernabéu δεν πρόκειται απλά για άλλο ένα στάδιο αλλά ένας ποδοσφαιρικός ναός – και όχι μόνο, αφού έχει τη δυνατότητα να φιλοξενεί αγώνες μπάσκετ και τένις στον ίδιο χώρο. Όσο λοιπόν οι άντρες απολαμβάνουν έναν αγώνα από κοντά, οι γυναίκες θα βρούμε την ηρεμία μας περπατώντας την Gran Via, έναν από τους πιο κεντρικούς και πολυσύχναστους δρόμους της Μαδρίτης γεμάτο από μαγαζιά με ρούχα και παπούσια, εστιατόρια, θέατρα και μπαρ για νυχτερινή διασκέδαση μέχρι τελικής πτώσης.

Στη Μαδρίτη δε θα πεινάσουμε ποτέ! Σε όλα τα μέρη που αναφέραμε – και σε όσα παραλείψαμε – υπάρχουν εστιατόρια και καφετέριες ιδανικά για να γευτούμε την τοπική κουζίνα και χαρακτηριστικά ισπανικά εδέσματα όπως η πασίγνωστη paella και το bocadillo de calamares, να χαλαρώσουμε με μια τοπική μπύρα ή κρασί συνοδεία πεντανόστιμων tapas (έτσι λένε οι Ισπανοί τα ορεκτικά τους) ή να χορέψουμε φλαμένκο σε κάποιο μαγαζί με ζωντανή μουσική σαν αληθινοί Ισπανοί! Για το τέλος της ημέρας θα κάνουμε έναν τελευταίο κόπο να ανέβουμε σε κάποιο rooftop στο κέντρο της Μαδρίτης, με την απολαυστική θέα να μας αποζημιώνει με το παραπάνω!

Μια πρωτεύουσα, μια ιστορία, πολλά πρόσωπα. Αυτή είναι η Μαδρίτη και όσο κι αν μιλάμε γι’ αυτήν τίποτα δεν συγκρίνεται με το να τη ζήσουμε από κοντά, σαν ντόπιοι Ισπανοί…φύγαμε λοιπόν;