Στην Κίμωλο, θα αποκτήσουμε μία εμπειρία αυθεντικού ελληνικού καλοκαιριού, με όλη την παράδοση των Κυκλάδων και την ομορφιά που έχουμε ανάγκη για να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα.
Εδώ θα συναντήσουμε ένα πελώριο πέτρινο μανιτάρι, κρυστάλλινα νερά δίπλα σε σπιτάκια με πολύχρωμες πόρτες, μαγικές αμμουδιές, ηφαιστειογενείς βράχους, παραδοσιακή αρχιτεκτονική, ηρεμία και γραφικότητα.
Η
Κίμωλος βρίσκεται στις δυτικές Κυκλάδες, πολύ κοντά στη Μήλο, και παρά το
μικρό της μέγεθος φιγουράρει στη λίστα με τα πιο όμορφα νησιά του Αιγαίου. Και αυτό
γιατί, μεταξύ άλλων, έχει φανταστικά πετρώματα, καθώς και παραλίες με
εκθαμβωτικά γαλάζια νερά και ψιλή άμμο, που θα μας πάρουν τα μυαλά!
Εδώ
θα απολαύσουμε όλες τις χαρακτηριστικές εικόνες, για τα οποίες φημίζονται τα
κυκλαδονήσια. Σαν μια μικρογραφία του συμπλέγματος, η Κίμωλος έχει να επιδείξει
λευκά σοκάκια, γραφικούς ορμίσκους, αμμουδιές με εξωπραγματικά νερά, παραμυθένια
σπιτάκια, καλό φαγητό και αυθεντική νησιώτικη φιλοξενία.
Στην
πρωτεύουσα του νησιού, που λέγεται Χωριό, θα βρούμε δύο οικισμούς, το Μέσα και
το Έξω Κάστρο. Ο πρώτος είναι χτισμένος γύρω από το παλιό μεσαιωνικό κάστρο και
έχει σπίτια με θόλους, καμάρες και πολεμίστρες, τα οποία ουσιαστικά σχηματίζουν
το εξωτερικό τείχος του κάστρου, ενώ ο δεύτερος χτίστηκε μερικούς αιώνες αργότερα
γύρω από τον πρώτο. Στο Χωριό, θα επισκεφτούμε το Αρχαιολογικό Μουσείο με τα
ευρήματα από ανασκαφές του νεκροταφείου της αρχαίας πόλης της Κιμώλου. Εξαιρετικά
ενδιαφέρουσα είναι η γυάλινη κατασκευή, όπου εκτίθεται ένα από τα 22 ταφικά
σύνολα, που ήρθαν στο φως από την αρχαιολογική σκαπάνη.
Θα
περιπλανηθούμε στο λιμάνι, την Ψάθη, όπου θα αντικρίσουμε μερικά σύρματα (σπιτάκια
για τις βάρκες), πολύ λευκό, λουλουδιασμένες αυλές και στενά πλακόστρωτα
δρομάκια, θα ψάξουμε για τα χωριά Αλυκή και Καλαμίτσι, στα νότια, που έχουν
πανέμορφες παραλίες, ενώ στα Ελληνικά θα ανακαλύψουμε την αρχαία πόλη, όπου βρέθηκε
νεκρόπολη με τάφους σκαλισμένους στην πέτρα.
Για
κολύμπι, αν δεν πάμε στη γειτονικό νησί, που δεν είναι άλλο από την παραδεισένια
ακατοίκητη Πολύαιγο, θα αναζητήσουμε την Καρά, όπου το γαλαζοπράσινο της θάλασσας
συνδυασμένο με τα ολόλευκα βράχια δημιουργούν μία εικόνα μαγείας. Λευκή άμμο θα
χαρούμε στην παραλία Πράσσα, ρηχά νερά στην απάνεμη Μπονάτσα -που ενδείκνυται και
για οικογένειες με παιδιά- και ηρεμία στις δύο διπλανές μεταξύ τους ακτές, Μοναστήρια
και Σούφι, όπου θα φτάσουμε με 4x4 ή με καΐκι.
Ιδανικό για κάθε ηλικία και στυλ παραθεριστή είναι και το Ρέμα, που μοιάζει με φυσική
πισίνα. Θα αναζητήσουμε ακόμα τη Γούπα, τα Μαυροσπήλια, τη Δέκας και το Κλήμα.
Στο
νησί της Κιμώλου θα έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε ένα μοναδικό οικοσύστημα.
Εδώ υπάρχουν μυρτιές, σχίνοι, καλαμιές, συκιές, κλήματα, ζουν σαύρες και βρίσκει
καταφύγιο η φώκια Monachus monachus. Το νησί είναι γενικά ηφαιστειογενές,
γεμάτο πετρώματα και κυρίως κιμωλία, στην οποία βέβαια οφείλει και το όνομά του.
Αυτό που δεν πρέπει να παραλείψουμε να δούμε και που σίγουρα θα μας εντυπωσιάσει
είναι το περίφημο Σκιάδι, τον ιδιαίτερο γεωλογικό σχηματισμό που μοιάζει με πελώριο
πέτρινο μανιτάρι!
Αν
θέλουμε να πεζοπορήσουμε, μπορούμε να ακολουθήσουμε τη διαδρομή που ξεκινάει από
το Χωριό και, αφού διασχίσουμε το βουνό Σκλάβος, να φτάσουμε στην παραλία
Αγιόκλημα με τη θερμή πηγή. Ιαματικά νερά υπάρχουν και στα Πράσσα, όπου γίνεται
και η εξόρυξη της κιμωλίας, στα Θερμά και στο Κάστρο με τα κοκκινωπά βράχια.
Στην
Κίμωλο θα δοκιμάσουμε οπωσδήποτε από κάποιον παραδοσιακό φούρνο (ή από οπουδήποτε
αλλού, μιας και υπάρχει σχεδόν παντού) τη διάσημη ντόπια λαδένια, που είναι
κάτι σαν ελληνική πίτσα με ντομάτα και κρεμμύδι, την τυρένια (είδος πίτας), αλλά
και σούπα σκορπίνας, ένα πεντανόστιμο πιάτο του νησιού. Επίσης, οι ντόπιοι,
μεταξύ άλλων, φτιάχνουν ψαρόπιτες, όπως είναι η αθερινόπιτα, τυροκροκέτες (μιας
και η κιμουλιάτικη κουζίνα έχει άφθονα νόστιμα τυριά) και κατσικάκι λεμονάτο.
Το
«Κιμωλό μου, παράδεισό μου!» είναι μία ατάκα που θα ακούσουμε πολύ στο νησί, όμως
όχι άδικα, γιατί όταν πατήσουμε το πόδι μας εδώ, θα διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι
γιατί ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.