Η Αμοργός είναι ένα από τα πιο όμορφα νησιά του Αιγαίου! Ανήκει στο σύμπλεγμα των Κυκλάδων και αποτελεί ιδανικό προορισμό ονειρικών διακοπών για όσους από εμάς προτιμάμε τα άγρια βράχια και τις απέραντες μπλε θάλασσες. Στο νησί του «απέραντου γαλάζιου», θα δούμε κατσίκες να «κρέμονται» σχεδόν σε γκρεμούς και θα απολαύσουμε βόλτες ίσως στην πιο ωραία -σύμφωνα με πολλούς- Χώρα ελληνικού νησιού!

Στην Αμοργό θα χαρούμε το κλασικό κυκλαδίτικο καλοκαίρι, αυτό που φαντάζονται και αποζητούν οι τουρίστες -συνδυασμένο αν πάμε στα σωστά σημεία- με μία essence χαλαρότητας και ζεν, που παραπέμπει σε παλιότερες δεκαετίες και καλύπτει την ανάγκη μας για αποκοπή από τη φασαρία και τον χαμό άλλων νησιών.

Το καλό είναι πως παρά το σχετικά μεγάλο μέγεθός της, η Αμοργός έχει διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό την αγνή ομορφιά της, δεν έχει υποστεί εκμετάλλευση σε όλη της την έκταση και γι’ αυτό τον λόγο υπάρχουν πολλά spots στο νησί, εντελώς άγονα και αναξιοποίητα, χωρίς σπίτια ή καταλύματα και χωρίς πολύ κόσμο, που κάνουν την εικόνα ακόμη πιο φανταστική και προσδίδουν μια ατμόσφαιρα μυστηρίου.

Θα μείνουμε είτε στην Αιγιάλη, όπου βρίσκεται το ένα από τα δύο λιμάνια του νησιού, είτε στα Κατάπολα, στην άλλη άκρη, όπου βρίσκεται το άλλο. Οι δύο περιοχές είναι τελείως διαφορετικές μεταξύ τους, ακόμη και ως προς την αύρα που αποπνέουν. Στην Αιγιάλη θα κάνουμε μπάνιο στη μεγάλη αμμώδη παραλία με τα καθαρά νερά και τις σανίδες σερφ, θα νιώσουμε σαν να γυρνάμε πίσω τον χρόνο στα δοξασμένα 80s, θα πιούμε το ποτό μας σε κάποιο vintage μπιτσόμπαρο ή θα διασκεδάσουμε σε κάποιο πάρτυ ως τα ξημερώματα. Αν είμαστε τύποι του κάμπινγκ, εδώ υπάρχει ένα οργανωμένο και έτσι, αν θέλουμε να έρθουμε πιο κοντά στη φύση, θα έχουμε τη δυνατότητα να το επιλέξουμε.

Στον λόφο Βίγλα, πάνω από την Αιγιάλη, θα ψάξουμε για τα Θολάρια, όπου αν είμαστε τυχεροί θα απολαύσουμε το φαγητό μας συνοδεία ζωντανής μουσικής σε παραδοσιακό μαγαζάκι με τσίγκινα τραπέζια, μέσα στον εντυπωσιακό λαβύρινθο του οικισμού, με τα λευκά σπιτάκια και τις καμάρες.

Τα Κατάπολα, από την άλλη, είναι αυτό που λέμε «παραδοσιακό ψαροχώρι». Βγαλμένα από μία άλλη εποχή, δεν «φωνάζουν», είναι χαρακτηριστικά για την γραφικότητα τους, είναι πολύ πιο ήσυχα, ενώ εδώ μπορούμε να απολαύσουμε τον καφέ μας σε κάποιο παραλιακό μαγαζί ή ψαράκι και άλλες νοστιμιές σε κάποιο από τα ταβερνάκια, δίπλα στο κύμα.

Όσο για τις παραλίες, οι επιλογές είναι πολλές. Υπάρχουν οι εύκολα προσβάσιμες, αλλά και αυτές που για να τις ανακαλύψουμε χρειάζεται να προσπαθήσουμε λίγο παραπάνω. Ο Άγιος Παύλος με τη χαρακτηριστική μύτη που σχηματίζει η αμμουδιά του και με τα κρυστάλλινα νερά, είναι μια από τις πιο διάσημες παραλίες του νησιού, εδώ θα βρούμε ξαπλώστρες και ομπρέλες από το διπλανό ξενοδοχείο, όχι βέβαια σε όλο το μήκος του, οπότε καλό είναι να έχουμε μαζί μας τον δικό μας εξοπλισμό, σε περίπτωση που η παραλία είναι γεμάτη από κόσμο. Με βαρκούλα, θα περάσουμε απέναντι στο νησάκι Νικουριά, όπου μπορούμε να απολαύσουμε πιο πριβέ βουτιές. Στα νοτιοδυτικά της Νικουριάς, υπάρχει και ένα ακόμη νησάκι που λέγεται Άτιμο.

Αξίζει φυσικά και μία κατάβαση στην Αγία Άννα, τη φανταστική αυτή παραλία, που συνέδεσε το όνομά της με την ταινία «Απέραντο Γαλάζιο» (Le Grand Bleu, 1988) του Λυκ Μπεσόν, η οποία έκανε διάσημη την Αμοργό διεθνώς. Κάποια από τα γυρίσματα έγιναν εκεί και έτσι η μαγεία του σημείου ταξίδεψε στα μήκη και τα πλάτη της γης. Το βαθύ μπλε χρώμα, το μικρό εκκλησάκι, οι πέτρες που φτιάχνουν νοητά μονοπάτια για περιπετειώδες κολύμπι, όλα δημιουργούν μία μοναδική εμπειρία. Σε κοντινή απόσταση, υπάρχουν και οι βραχονησίδες Μικρό και Μεγάλο Βιόκαστρο.

Εδώ κοντά, απλώς λίγο πιο ψηλά, θα ζήσουμε ακόμη μία εμπειρία, που όμοιά της δύσκολα θα υπάρξει. Θα επισκεφτούμε το σφηνωμένο στην… πέτρα μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας, ένα έργο τέχνης, ένα αρχιτεκτονικό θαύμα, που γεννήθηκε από τη συνεργασία ανθρώπου και φύσης. Από τη μονή θα προμηθευτούμε κηραλοιφές και κομποσκοίνια, θα ανέβουμε στο πιο ψηλό σημείο της, το Αρχονταρίκι, όπου θα μας κεράσουν λουκούμια και φυσικά αυθεντικό αμοργιανό ρακόμελο. Η κατάνυξη που θα αισθανθούμε δεν θα οφείλεται μόνο σε θρησκευτικούς λόγους, αλλά κυρίως στην απίστευτη θέα, που κόβει την ανάσα. Ενδεχομένως να είναι από τις καλύτερες που θα έχουμε δει στη ζωή μας!

Επιστρέφουμε στις βουτιές και στη λίστα μας πρέπει να βάλουμε οπωσδήποτε τον απόκρημνο Μούρο, με τις δύο μικρές σπηλιές και τα ψηλά λευκά βράχια που τον περιβάλλουν, και την τελείως άλλου στυλ Καλοταρίτισσα, που τοποθετείται στο δυτικό άκρο του νησιού και είναι ένα μικρό απάνεμο λιμανάκι με την πιο αμμουδερή παραλία της Αμοργού. Απέναντί της θα βρούμε τη Γραμβούσα με τις ειδυλλιακές παρθένες ακτές, ένα μικρό νησί που παλιά κατοικούνταν από ερημίτες κτηνοτρόφους και σήμερα είναι άδειο.

Τελευταία αφήσαμε τη Χώρα - διαμάντι, που είναι γεμάτη ζωή, ασβέστη, χρωματιστές καρέκλες, βουκαμβίλιες, κουκλίστικα στενάκια με τουριστικά είδη και μυστικά μπαράκια, καθώς και έντεχνες υπαίθριες μίνι συναυλίες σε παρεΐστικο κλίμα με μπύρες στα σκαλοπάτια κάτω από αυγουστιάτικα φεγγάρια. Θα ακούσουμε και live με ρεμπέτικα, ενώ όσο ανεβαίνουμε θα χρειαστούμε σίγουρα ζακετούλα, μιας και θα είμαστε σε ένα κάποιο υψόμετρο και οι αέρηδες είναι συχνοί. Θα πιούμε ψημένη ρακή, το ποτό που παράγει παραδοσιακά το νησί, και θα γευτούμε λαχταριστούς τοπικούς μεζέδες, όπως ξεροτήγανα (τηγανητές πίτες, γεμισμένες με σέσκουλο και μάραθο) και πατατάτο (κατσικάκι με πατάτες φούρνου).

Όσοι από μας είμαστε πιο δραστήριοι τύποι, στην Αμοργό δεν θα βαρεθούμε στιγμή, αφού θα βρούμε μια σειρά από σηματοδοτημένα μονοπάτια, για τα οποία φημίζεται το νησί και που μπορούμε να τα ακολουθήσουμε πεζοπορώντας, για να θαυμάσουμε τη φυσική ομορφιά του τόπου και τα διάφορα πολιτιστικά του μνημεία, τα οποία βρίσκονται διάσπαρτα σε μεγάλο μέρος της έκτασής του -και όλα αυτά πλάι στο απίθανο επιβλητικό αιγαιοπελαγίτικο μπλε, που θα συνοδεύει τα περισσότερα από τα βήματά μας. Τα συγκεκριμένα μονοπάτια καλύπτουν σχεδόν όλο το νησί, γεγονός που το κάνει ιδιαίτερα δημοφιλές σε πεζοπόρους, οι οποίοι βέβαια αν θελήσουν να δοκιμάσουν τις συγκεκριμένες διαδρομές, καλό είναι να είναι αρκετά έμπειροι, μιας και μερικές από αυτές είναι αρκετά απαιτητικές. Κάποια από τα ονόματα των μονοπατιών της Αμοργού είναι τα εξής: Στράτα, Φωτοδότης, Ιτώνια, Παν κ.α.

Στο φοβερό αυτό νησί, θα δούμε φανταστικά τοπία, που είναι άμεσα συνδεδεμένα με το Αιγαίο Πέλαγος -και μάλιστα με τα στερεοτυπικά χαρακτηριστικά που το έχουμε καταγεγραμμένο στο συλλογικό μας ασυνείδητο- τοπία, που κάνουν τον γύρο του κόσμου ως σήμα κατατεθέν τα Ελλάδας. Όσο για τους Έλληνες, που τα έχουμε συνηθίσει λίγο όλα αυτά, η εξόρμηση εδώ είναι και πάλι μία υπέροχη εμπειρία, καθώς είναι μία εναλλακτική επιλογή για όσους δεν είναι και τόσο mainstream, αλλά παράλληλα προτιμούν να επισκεφτούν και ένα σχετικά μεγάλο νησί με τα όλα του, αλλά και με μία αύρα που το κάνει να ξεχωρίζει από πολλά άλλα!