Απέναντι από τις βόρειες ακτές της Αττικής, στον Νότιο Ευβοϊκό κόλπο, θα ανακαλύψουμε ένα μικρό διαμάντι, την -ό,τι πρέπει για καλοκαιρινή εξόρμηση- παραλιακή κωμόπολη Αμάρυνθο, που είναι ευρύτερα γνωστή και με το όνομα Βάθεια, από τη βαθιά χαράδρα στους πρόποδες του όρους Κοτύλαιο όπου χτίστηκε.

Αν έχουμε φτάσει ως εδώ, βρισκόμαστε περίπου 30 χιλιόμετρα μακριά από τη Χαλκίδα, πολύ κοντά στην Ερέτρια, με τον οικισμό Γαλάζια Νερά δίπλα μας, ενώ περιβαλλόμαστε από τον κάμπο, που απλώνεται ως και τους πρόποδες του Ολύμπου της Εύβοιας.

Το μάτι μας θα χορτάσει από το μπλε της θάλασσας, θα κάνουμε περαντζάδα στον ήλιο, θα χαρούμε ακρογιαλιές και δειλινά με το αμόρε ή την παρέα μας, θα ξεχαστούμε από τη φασαρία της πόλης και ας είμαστε τόσο κοντά στην Αθήνα.

Όλα εδώ θα είναι λαμπερά και ηλιόλουστα, ιδίως αν επισκεφτούμε την Αμάρυνθο κατά τους ανοιξιάτικους ή τους καλοκαιρινούς μήνες, άλωστε το λέει και το όνομά της, που φαίνεται πως προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ρήμα ἀμαρύσσω, που σημαίνει «ακτινοβολώ, λάμπω».

Πολλοί επιστήμονες λένε πως σε αυτήν εδώ την τοποθεσία, βρισκόταν παλιά η Ερέτρια, ενώ η ιστορία της κωμόπολης -κάτι που μας μαρτυρούν τα σχετικά αρχαιολογικά ευρήματα- φτάνει μέχρι και τη νεολιθική περίοδο. Περιπλανώμενοι στην περιοχή ή πίνοντας το καφεδάκι μας με θέα στη θάλασσα, θα νιώσουμε πως ακούμε τα βέλη της θεάς Αρτέμιδος, αφού εδώ λατρευόταν εκείνη, γι’ αυτό και της είχαν δώσει το προσωνύμιο Αμαρυνθία ή Αμαρυσία. Μάλιστα, ο ναός της βρισκόταν στην πεδιάδα. Πρόκειται για το φημισμένο Ιερό της Αμαρυνθίας ή Αμαρυσίας Αρτέμιδος, που έχει αποκαλυφθεί μετά από μακρά αρχαιολογική έρευνα και το οποίο μπορούμε σήμερα να επισκεφτούμε.

Μια ακόμη ενδιαφέρουσα πληροφορία που θα έχουμε μάθει, μετά από μία μίνι περίηγηση στην κωμόπολη, είναι πως τα Αμαρύσια, γιορτή που διοργανωνόταν εκεί προς τιμήν της Αρτέμιδος που λέγαμε, ε αυτά μεταφέρθηκαν στο Άθμονον της αρχαίας Αθήνας, που είναι το γνωστό σε όλους μας Αμαρούσιον ή Μαρούσι, η ονομασία του οποίου είναι προφανές ότι έχει ίδια ρίζα με τον οικισμό και το προσωνύμιο της θεάς.

Ο αρχαίος οικισμός της Αμαρύνθου λέγεται πως ήταν τοποθετημένος στα ανατολικά του σύγχρονου, στον παραλιακό λόφο της Παλαιοχώρας. Άλλωστε το λέει και το ίδιο το όνομά του… «παλαιά χώρα».

Στην Αμάρυνθο θα βρούμε παραλίες για ανέμελες στιγμές με βουτιές, ομπρέλες και ταπεράκια αλλά και ταβερνάκια για να απολαύσουμε παραδοσιακούς μεζέδες, ενώ αν έχουμε όρεξη για θρησκευτικού, αρχιτεκτονικού και καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος περιπλάνηση, θα αναζητήσουμε τον Ναό της Μεταμόρφωσης της Σωτήρος (σύνηθες, παντού σχεδόν, να υπάρχει και ένας), τον Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου με την υπέροχη αγιογράφηση και την Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου με τις σπάνιες τοιχογραφίες, ψηλά, μέσα στο δάσος.

Αργότερα, μπορούμε να περιηγηθούμε στο οροπέδιο της Σκοτεινής, κάνοντας πεζοπορία, είτε να το διασχίσουμε με ένα 4x4 ή για λιγότερη περιπέτεια και περισσότερη ιστορία να κάνουμε ένα πέρασμα από το Λαογραφικό Μουσείο.

Όταν κάνεις μια εκδρομή, ανάλογα με τη διάθεσή σου, τις αντοχές και τον χαρακτήρα σου, οι επιλογές είναι πολλές και διάφορες. Η Αμάρυνθος στις δίνει όλες!