Η Αίγινα, το μεγαλύτερο σε έκταση νησί του Αργοσαρωνικού, προσφέρεται πάντα για μια κοντινή απόδραση από την Αθήνα. Εδώ νιώσουμε φιλόξενα και θα φτιάξουμε αναμνήσεις, θα συναντήσουμε γραφικά σοκάκια με ωραία καφέ και μαγαζιά για ψώνια, θα κάνουμε βόλτα στο λιμανάκι με τα καΐκια που φέρνουν ψάρια και φρούτα, θα έρθουμε σε επαφή με την αρχαιότητα και την ιστορία, θα περάσουμε ήρεμες διακοπές με την οικογένεια ή θα διασκεδάσουμε με την παρέα σε μπαρ και παραλίες γεμάτες ζωή!

Θα πάμε στην Αίγινα γιατί είναι όμορφη και εύκολη στην πρόσβαση, μπορεί να την προτιμήσουμε ακόμη και για ημερήσια εκδρομή, θα την επιλέξουμε επειδή εδώ θα χαλαρώσουμε αλλά και θα περάσουμε καλά, αλλά και γιατί, όσο και αν δεν της δίνεται συχνά η σημασία που της πρέπει, είναι ένα σημαντικό νησί με μεγάλη ιστορία που πηγαίνει πίσω στους αιώνες, με κορυφαία της περίοδο, βέβαια, αυτή κατά την οποία αποτέλεσε την έδρα της πρώτης κυβέρνησης του νεοσύστατου ελληνικού κράτους το 1828, με επικεφαλής τον Ιωάννη Καποδίστρια. Από τότε και μέχρι σήμερα αποτελεί πόλο έλξης για Έλληνες και ξένους επισκέπτες, κυρίως επειδή το κεντρικό της λιμάνι απέχει ούτε 1,5 ώρα από τον Πειραιά. Στη βόρεια πλευρά της, τη Σουβάλα, όπου επίσης υπάρχει λιμάνι, θα φτάσουμε ακόμη πιο γρήγορα.

Μπαίνοντας με το πλοίο στο λιμάνι της Αίγινας, θα αντικρίσουμε το χαρακτηριστικό γραφικό λευκό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου και την παραλιακή λεωφόρο, ένα από τα σημεία που χτυπάει η καρδιά του νησιού. Τα χρωματιστά νεοκλασικά με τα μπαλκόνια με τα φουρούσια (διακοσμητικές προεξοχές) και τα περίτεχνα κάγκελα, θα τραβήξουν το βλέμμα μας, ενώ θα δούμε κόσμο και άμαξες με άλογα να περνούν διαρκώς. Όταν κατέβουμε, θα αναζητήσουμε κάποιο κλασικό ζαχαροπλαστείο για γλυκό ή κάποιο εστιατόριο για ψαράκι και ούζο με θέα στη θάλασσα. Παράλληλα με τον παραλιακό δρόμο, υπάρχει και η οδός Αφαίας, ο εμπορικός δρόμος του νησιού.

Αν επισκεφτούμε το νησί, θα προμηθευτούμε σίγουρα πολλά σακουλάκια με φιστίκια, για τα οποία φημίζεται η Αίγινα. Μάλιστα, η ντόπια ποικιλία που καλλιεργείται στο νησί από το 1860, είναι μία από τις κορυφαίες σε παγκόσμιο επίπεδο! Δεν ήταν τα φιστίκια βέβαια η μόνη της παραγωγή, αφού κατά τον 19^ο αιώνα, οι κάτοικοί της δραστηριοποιούνταν και στον τομέα της σπογγαλιείας. Στα πλακόστρωτα θα εντοπίσουμε μαγαζάκια με τουριστικά και κοσμήματα, ενδεχομένως να αγοράσουμε και κεραμικά ή δαντέλες, που είναι επίσης από τα πιο χαρακτηριστικά τοπικά προϊόντα του νησιού και θα κάτσουμε σε κάποιο καφέ - μπαρ με μοντέρνα αισθητική, που το βράδυ παίζει μουσική και γίνεται hot spot του νησιού.

Για βουτιές θα ψάξουμε την παραλία του Μαραθώνα, που έχει άπλα και την προτιμούν συνήθως οικογένειες, θα τη βρούμε στον δρόμο μας περίπου μισή ώρα από το λιμάνι. Αν συνεχίσουμε προς την ίδια κατεύθυνση, θα φτάσουμε στην γραφική Πέρδικα με τις ταβερνούλες δίπλα στο κύμα. Λίγο μετά, θα βρούμε την παραλία Κλήμα με τα τιρκουάζ νερά που σίγουρα θα γίνει από τις αγαπημένες μας. Αν πάλι επιλέξουμε να πάμε από την άλλη πλευρά του νησιού, τότε θα συναντήσουμε τη Σουβάλα και συνεχίζοντας θα βρούμε τα Βάγια, ήσυχο οικισμό που ενδείκνυται για εξοχικά, από όπου μέσα σε λίγα βήματα, βρισκόμαστε στην ομώνυμη παραλία. Οι ντόπιοι ονομάζουν την περιοχή και Βαγία, άλλωστε έτσι είναι γνωστή και από το βιβλίο της Ζωρζ Σαρρή «Ο θησαυρός της Βαγίας».

Λίγο πιο πέρα μας περιμένει η vintage γωνιά του νησιού, η τουριστική Αγία Μαρίνα με τον αέρα των 80s, με τα παλιά μπαράκια που θα πιούμε pina colada, με το ροκ μπιτσόμπαρο με την ξύλινη μπάρα πάνω από την άμμο και με την οργανωμένη πλαζ. Αν θέλουμε περισσότερη ησυχία, θα αναζητήσουμε τις υπόλοιπες μικρές παραλίες που συνθέτουν τον όρμο, ο οποίος ξεκινά από το ομώνυμο ακρωτήριο έως τον κάβο της κυρα-Νίτσας. Να σημειώσουμε ότι για όποιον έχει επιλέξει κάποιο κατάλυμα σε αυτή την περιοχή, υπάρχει λιμάνι και εδώ!

Το νησί είναι μικρό και διασχίζεται γύρω – γύρω εύκολα, οπότε στη συνέχεια της διαδρομής μας θα περάσουμε από τον αρχαιολογικό χώρο της Παλαιοχώρας, που είναι γνωστός ως το «Νησί του Μυστρά» και φυσικά από τον Ναό του Αγίου Νεκταρίου, που αποτελεί ένα από τα πιο μεγάλα μοναστήρια σε όλα τα Βαλκάνια και από πολλούς πιστούς θεωρείται μάλιστα και θαυματουργό.

Κατά την παραμονή μας στο νησί, θα έχουμε τη δυνατότητα να εξερευνήσουμε και σημαντικά αρχαία μνημεία, όπως είναι ο Ναός της Αφαίας, που βρίσκεται κοντά στην Αγία Μαρίνα. Είναι δωρικού ρυθμού και χρονολογείται από το 500 π.Χ. Αξίζει να μάθουμε, επίσης, και για το
περίφημο «ιερό τρίγωνο».  Ότι, δηλαδή, ο ναός σχηματίζει ισόπλευρο τρίγωνο με τον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και με τον Παρθενώνα! Το πιο εντυπωσιακό τμήμα του ναού της Αφαίας είναι αυτό με τα γλυπτά αετώματα, μεγάλο μέρος των οποίων είναι εκθέματα στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου.

Κοντά στο λιμάνι θα ανακαλύψουμε τον αρχαιολογικό χώρο της Κολώνας, το ομώνυμο Αρχαιολογικό Μουσείο με την αξιόλογη συλλογή του και τον Ναό του Απόλλωνα Δελφίνειου. Ο οικισμός Κολώνα πήρε το όνομά του από μία όρθια κολώνα δωρικού ρυθμού, που είναι και η μόνη που απέμεινε από τον 6^ο π.Χ. αιώνα. Οι έρευνες των αρχαιολόγων δε έχουν αποκαλύψει στην περιοχή την ύπαρξη πάνω από δέκα ιστορικών κτιρίων από τη Νεολιθική έως και τη Μυκηναϊκή περίοδο.

Ακόμη, στο κέντρο της Αίγινας, μπορούμε να επισκεφτούμε τον Πύργο του Μαρκέλλου, ήρωα του 1821, που αργότερα έγινε κυβερνήτης του νησιού, καθώς και το Καποδιστριακό Ορφανοτροφείο και το Εϋνάρδειο. Μια στάση θα κάνουμε και στον Καθεδρικό Ναό της Αίγινας, που είναι ο πρώτος καθεδρικός ναός του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Εδώ φιλοξενήθηκε η κυβέρνηση του Καποδίστρια και το πρώτο κοινοβούλιο της σύγχρονης Ελλάδας.

Κάποια άλλα χωριά που θα συναντήσουμε αν κάνουμε μία διαδρομή με το αμάξι, είναι οι Άγιοι, ο Μεσαγρός και η Κυψέλη, ενώ έχουμε την ευκαιρία να περάσουμε απέναντι σε έναν κρυφό παράδεισο με ελάφια, παγώνια και πολύ πράσινο, στο μοναδικής ομορφιάς εξωτικό νησάκι που λέγεται Μονή και που θα μας εντυπωσιάσει με την πυκνή του βλάστηση. Αν έχουμε σκάφος, θα εντοπίσουμε και άλλα πολλά μικρά νησιά τριγύρω, τη Μετόπη, τη Διαπόρτια, τις Λαγούσες, την Κυρά, τη Δορούσα και το Σπαλαθονήσι. Φυσικά, σε λίγο μεγαλύτερη απόσταση υπάρχει και το πανέμορφο κατάφυτο Αγκίστρι, με τα κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά, που αξίζει ακόμη και για μονοήμερη.

Ό,τι και αν κάνουμε εδώ, το σίγουρο είναι πως η Αίγινα θα κερδίσει για πάντα την καρδιά μας με την απλότητά της, με τις φυσικές της ομορφιές, με τη ζεστασιά των ανθρώπων της, με τις μυστικές της γωνιές, τις καθαρές της θάλασσες, με όλη τη γοητεία που κουβαλάει από τα χρόνια του Καποδίστρια μέχρι και σήμερα!