Η Σίκινος είναι ένα μικρό νησί, με περίμετρο μόλις 30 χιλιομέτρων, που ανήκει στις νότιες Κυκλάδες και διατηρεί το παραδοσιακό του χρώμα αναλλοίωτο! Εδώ θα αισθανθούμε ότι έχει σταματήσει ο χρόνος, θα συναντήσουμε αυθεντικά κυκλαδίτικα τοπία, με ξερολιθιές και ξωκλήσια και βέβαια θα βουτήξουμε σε καθαρά γαλαζοπράσινα νερά.

Η ησυχία αυτού του τόπου είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του. Εδώ δεν θα παρτάρουμε, ούτε θα συναντήσουμε τόσο κόσμο όπως σε άλλα νησιά. Θα φάμε σε κάποιο ταβερνάκι και θα αγναντέψουμε τα κύματα να σκάνε πάνω στα πανάρχαια βράχια.

Λευκά σπίτια, φως και πέτρα, μυρωδιές από θυμάρι και αλμύρα, μία ατμόσφαιρα που θα μας χαλαρώσει και θα μας προσφέρει τη γαλήνη που ψάχναμε πάντα. Στη Σίκινο θα ανακαλύψουμε ακρογιαλιές σε μυστικούς όρμους και θα αράξουμε σε ασβεστωμένα σκαλοπάτια.

Στα αρχαία χρόνια, η Σίκινος ονομαζόταν Οινόη και αυτό επειδή φημιζόταν για τη μεγάλη παραγωγή ποιοτικού οίνου. Σήμερα, στο νησί εκτός από κρασί, που μπορούμε να προμηθευτούμε από το ντόπιο οινοποιείο με τον ομορφότερο αμπελώνα του Αιγαίου και με τη φοβερή θέα, θα βρούμε και πολύ καλό φαγητό, όπως φαβοκεφτέδες, χταπόδι στιφάδο με κάπαρη, ιδιαίτερες συνταγές με φρέσκο ψαράκι και άλλες τοπικές νοστιμιές.

Οι περισσότερες παραλίες της Σικίνου είναι κρυμμένες πίσω από βραχονησίδες ή απλώνονται στην άκρη φαραγγιών. Έτσι, θα απολαύσουμε το μπάνιο μας σε απόκρημνα μέρη, μέσα στη φύση. Άλλες πάλι προφυλάσσονται σε μικρούς κόλπους, ενώ ορισμένες θα τις προσεγγίσουμε μετά από δύσκολες διαδρομές. Η αμμουδιά της Αλοπρόνοιας, του γραφικού λιμανιού του νησιού, είναι ιδανική για οικογένειες. Στον Άγιο Γεώργιο με τον εκπληκτικό βυθό θα προτιμήσουμε να πάμε με καΐκι, ενώ θα αναζητήσουμε το Δαλισκάρι, όπου για φτάσουμε θα περάσουμε έναν απαιτητικό χωματόδρομο και τον Άγιο Παντελεήμονα με την άγρια ομορφιά και την περίφημη σπηλιά του, όπου θα έχουμε σίγουρη σκιά. Δεν θα παραλείψουμε να επισκεφτούμε την παραλία Σαντοριναίικα, η οποία πήρε αυτό το όνομα, γιατί παλαιότερα κατέφταναν εκεί σαντορινιά καΐκια που φόρτωναν σικινιώτικα εμπορεύματα από το μικρό οίκημα που βρίσκεται σε αυτή.

Η παραμυθένια Χώρα μάς περιμένει για να γνωρίσουμε τους δύο οικισμούς της, το Κάστρο και το Χωριό. Η πλακόστρωτη πλατεία, τα σοκάκια, οι κληματαριές και τα αρχοντικά, συνθέτουν μία μαγική εικόνα. Μία επίσκεψη αξίζει και η εκκλησία Παντάνασσα - Τίμιος Σταυρός με τις θαυμάσιες μεταβυζαντινές εικόνες της Κρητικής Σχολής. Στο ψηλότερο σημείο της Χώρας, υπάρχουν τρεις ανεμόμυλοι, ενώ σε ένα παλιό ελαιοτριβείο στεγάζεται το Λαογραφικό Μουσείο. Επίσης, αν θέλουμε να δούμε ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα των Κυκλάδων, μπορούμε να ανεβούμε ως το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής, που μοιάζει να κρέμεται από έναν βράχο.

Κάτω από ένα άλλο μοναστήρι του νησιού, αυτό της Χρυσοπηγής, θα συναντήσουμε τη Μαύρη Σπηλιά, μια από τις μεγαλύτερες κυκλαδικές σπηλιές, η οποία βρίσκεται στο επίπεδο της θάλασσας. Και εννοείται θα πάμε στην Επισκοπή, το πιο ιδιαίτερο μνημείο της Σικίνου, που αρχικά είχε θεωρηθεί ναός του Πυθίου Απόλλωνα, όμως αρχιτεκτονικά παραπέμπει στα ρωμαϊκά μαυσωλεία. Ουσιαστικά, δεν είναι παρά ένα ταφικό μνημείο του 3^ου μ.Χ. αιώνα. Είναι τοποθετημένο ανάμεσα σε βυζαντινά παρεκκλήσια, κελιά, ερείπια, κομμάτια από τείχη, όστρακα αγγείων και μέρη μαρμάρινων γλυπτών.

Στα νότια της Επισκοπής, θα κάνουμε μία στάση στους αρχαίους οικισμούς στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας. Στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, κοντά στο ακρωτήριο Μάλτα, θα εντοπίσουμε και έναν ακόμη οικισμό που βρίσκεται εκεί από την αρχαιότητα.

Η σικινιώτικη εξοχή, με την χλωρίδα και την πανίδα της να προστατεύονται από το πρόγραμμα Natura 2000, θα μας εκπλήξει ευχάριστα. Οι πιο περιπετειώδεις δε, θα έχουν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν μια σειρά από διαδρομές και μονοπάτια, ώστε να εξερευνήσουν το νησί απ’ άκρη σ’ άκρη.

Όταν φύγουμε από το νησί, θα πάρουμε μαζί μας απίθανες αναμνήσεις εναλλακτικών διακοπών, φωτογραφίες από υπέροχες θέες στο μπλε του Αιγαίου και φυσικά θυμαρίσιο μέλι, παστέλια, μελετίνια (που είναι γεμισμένα με μυζήθρα και μαστίχα) και διάφορα τυριά!