Χτισμένο σε υψόμετρο 20 μέτρων στις εκβολές της Στοτεινής – το δεύτερο όνομα του ποταμού Μέλα – το πανέμορφο χωριό Πλατάνα μας σερβίρει τη θέα του αιγαίου πελάγους κυριολεκτικά…στο πιάτο! Τα πλατάνια που στολίζουν διάσπαρτα το χωριό, φαίνεται να είναι και αυτά που έδωσαν το όνομά του, το οποίο πρωτοεμφανίστηκε στα τούρκικα φορολογικά κατάστιχα ανάμεσα στα χωριά «Αγία Κούμη και Ποταμία» και «Καστέλα Βαλά» ως  “platanana”. Ποταμιώτες καραβοκύρηδες ήταν οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού οι οποίοι έχτισαν και τα πρώτα κτίσματα, τους γνωστούς και ως ταρσανάδες για τα καΐκια τους. Το 1870 η Πλατάνα αποτέλεσε συνώνυμο του λιγνίτη καθώς η Ελληνική Μεταλλευτική Εταιρία κατασκεύασε αποθήκες στο βόρειο τμήμα των εκβολών του ποταμού, ιπποσιδηρόδρομο που ξεκινούσε από το “Έντζι” και μόλο για την φόρτωση του κάρβουνου στα πλοία, γνωστό και ως μουράγιο, στην παραλία του χωριού.

Από την δεκαετία του ’80 και έκτοτε, η γαλήνια ομορφιά της Πλατάνας άρχισε να διαδίδεται προς τα έξω παρουσιάζοντας μια ενδιαφέρουσα τουριστική και πολιτισμική ανάπτυξη. Χαρακτηριστικά του περιπάτου μας, είναι τα παραδοσιακά διώροφα σπίτια με την κόκκινη πέτρα που προσδίδουν αρχοντική ομορφιά στο χωριό, καθώς και η πετρόχτιστη γέφυρα του 1935 που συνδέει τις δύο πλευρές του ποταμού που αν είμαστε τυχεροί θα «συμπλεύσουμε» παρέα με πάπιες! Και επειδή το πολύ περπάτημα πάντα ανοίγει την όρεξη, το χωριό έχει φροντίσει να μας φιλέψει με το καλύτερο φαγητό πάνω στη θάλασσα ή το πιο δροσερό ρόφημα σε μια από τις καφετέριες που διαθέτει. Αν η επίσκεψή μας είναι σε έναν από τους καλοκαιρινούς μήνες, το μαγιό θα αποτελέσει ίσως το πιο απαραίτητο αξεσουάρ, αφού η παραλία της Πλατάνας σίγουρα θα μας δελεάσει σε μια δροσερή βουτιά και γιατί όχι σε μια απρογραμμάτιστη διαμονή!